Ziekte van Menière kan gepaard gaan met onuitstaanbare oorsuizingen of tinnitus

Ziekte van Menière kan gepaard gaan met onuitstaanbare oorsuizingen of tinnitus

Kan er sprake zijn van ziekte van Menière wanneer er geen sprake is van oorsuizigingen of tinnitus?

Over de ziekte van Menière is het laatste woord nog niet gezegd. De diagnose wordt vaak eerder lukraak gesteld, om de eenvoudige reden dat de aandoening niet nauwkeurig te definiëren valt. De vraag is waar de grens ligt tussen wel of niet, ook de medische wetenschap heeft het antwoord op deze vraag nog niet kunnen formuleren.

De ziekte van Menière is al tientallen jaren bekend, maar toch weten we er nog veel te weinig van. Vast staat alleen dat de aandoening te maken heeft met iets wat zich in het binnenoor afspeelt, meer bepaald een wisseling in het vloeistofgehalte in het slakkenhuis. Hoe één en ander in zijn werk gaat, kon nog niet worden achterhaald. Het slakkenhuis is een bijzonder gevoelige plek wegens de ligging vlak bij de hersenen.

Dat Menière verband houdt met één van de oren, vertaalt zich vanzelfsprekend in evenwichtsproblemen. In sommige gevallen zijn de aanvallen zo hevig dat de patiënt dreigt tegen de vlakte te gaan. Het vreemde van de zaak is echter dat niet iedere patiënt af te rekenen heeft met duizeligheid. In heel wat gevallen vertaalt de aandoening zich met symptomen die niets met duizeligheid te maken hebben.

De ziekte van Menière kan gepaard gaan met onuitstaanbare oorsuizingen of tinnitus die zich voordoen tijdens of na een aanval. Die oorsuizingen kunnen ongemeen hevig zijn, in die mate zelfs dat ze het slaappatroon kunnen komen verstoren. Sommige mensen die leiden aan de aandoening kunnen alleen slapen op die momenten dat ze geen last hebben van de aandoening. Zelfs dan moeten ze nog slaappillen gebruiken.

Kan er sprake zijn van ziekte van Menière wanneer er geen sprake is van oorsuizigingen of tinnitus? Het antwoord op deze vraag laten we liever open. Sommige dokters denken van wel, anderen van niet. Feit is dat er diagnoses worden gesteld voor de aandoening zonder dat er van tinnitus sprake is. In de meeste gevallen ervaart de patiënt dan andere ervaringen aan één van de oren.