Gezondheidsweb

Hoe komt het dat ik verslaafd ben aan eten?

Dopamine en noradrenaline (alias norepinefrine of levarterenol) spelen rol bij voedselverslaving

Er zijn veel vormen van verslaving, waaronder ook een duidelijke verslaving aan eten. Die verslaving kan verschillende vormen aannemen, met boulemie waarschijnijk als meest bekende. Tegenwoordig wordt er ook steeds vaker van een ‘binge-eating disorder’ gesproken, een aandoening die vaker blijkt voor te komen dan anorexia nervosa of boulemie. Het onderscheid maken tussen de verschillende vormen van eetverslaving blijkt in de praktijk niet zo gemakkelijk.

Maar kijken we even naar de oorzaken van een eetverslaving. Hoe komt het dat ik verslaafd ben aan eten?, is een vraag die bij heel wat mensen spontaan zal gesteld worden. De vraag stellen is makkelijk, het antwoord geven echter een stuk moeilijker. De medische wetenschap is van mening dat er sprake is van een chemisch proces in de hersenen, proces waarvan de details echter nog niet volledig bekend zijn.

Dopamine en noradrenaline (alias norepinefrine of levarterenol) spelen waarschijnlijk beiden een rol bij voedselverslaving. Als neurotransmitter speelt noradrenaline een belangrijke rol bij onze stemmingen. Een laag gehalte aan noradrenaline zal ons humeur in negatieve zin beïnvloeden. Wie zich ongelukkig voelt, zal dat gevoel in sommige gevallen proberen te compenseren door meer te eten.

De gevaren van te veel eten zijn inmiddels genoegzaam bekend. Er is het gevaar op overgewicht of obesitas, wat op zijn beurt kan aanleiding geven tot diabetes en hart- en vaatziekten. De wetenschap probeert nu geneesmiddelen te ontwikkelen die de drang om te eten reduceren, onder andere door in te werken op de neurotransmitters. Het is voorlopig echter nog niet helemaal duidelijk hoe die neurotransmitters het eetgedrag beïnvloeden, dus blijft het nog even experimenteren wat de behandeling van eetstoornissen betreft.

In een volgende fase zou er een medicijn ontwikkeld kunnen worden waarmee bij alle gevallen van obesitas kan ingegrepen worden. Daarmee zouden heel wat medische problemen voorkomen of genezen kunnen worden, wat ook de ziekteverzekering aardig wat geld kan helpen besparen. Uiteindelijk kan er ook een oplossing in de maak zijn voor alle mensen die met een eetstoornis af te rekenen hebben.