Chemische kleurstoffen in salades, ijs enzovoort worden op grote schaal gebruikt
Chemische kleurstoffen in salades, ijs enzovoort worden op grote schaal gebruikt
Gevaarlijk zijn ze niet, maar we kunnen wel vragen bij hun nut stellen
Chemische kleurstoffen in salades, ijs enzovoort worden op grote schaal gebruikt in de voedingsindustrie. Oorspronkelijk werden ze vooral gebruikt in verfen en zonnecrèmes, maar grote voedingsmaatschappijen zijn ze gaan toevoegen aan een heleboel zaken die we eten. Dat is onder meer het geval met salad dressing, ijsproducten en de slagroom die we bij de koffie gebruiken.
Moeten we aan de alarmbel trekken wat het gebruik van deze stoffen betreft? Zover willen we het niet drijven. Gevaarlijk zijn ze niet, maar we kunnen wel vragen bij hun nut stellen. Meestal worden deze stoffen gemaakt op basis van titaniumdioxide, een component van titanium. Titanium is soms besmet met giftig lood, maar de gebruikte hoeveelheden zijn zo klein dat van echt gevaar geen sprake is.
De producten in de supermarkten moeten in de ogen van de consumenten zo goedkoop mogelijk zijn, waarbij kwantiteit vaak de voorkeur krijgt op kwaliteit. Vooral in verpakte voedingsproducten zitten nogal wat ingrediënten die vaak meer schadelijk dan bevorderlijk zijn voor onze gezondheid. Vaak zijn verpakte voedingsproducten erg rijk van vetstoffen en aanverwante stoffen. Vetstoffen zijn niet bepaald ‘top of the bill’ als het op gezondheid aankomt.
In veel gevallen hebben vermelde ingrediënten meer te maken met scheikunde dan met voeding. Wie probeert te achterhalen welke ingedriënten aan een bepaald product werden toegevoegd, zal vaak van een kale reis thuiskomen. Op de verpakking staat niet altijd even duidelijk vermeld wat er precies in het vermelde product werd verwerkt. De marketeers hebben namelijk een manier gevonden om te ontsnappen aan de verplichting aan te geven wat er precies als additieven en/of in de verpakking werd verwerkt. Een label zegt tegenwoordig niet alles meer.