Gezondheidsweb

 

Op een onbewaakt moment in je jeugd heb je je eerste sigaret opgestoken. Tientallen jaren later kunnen de gevolgen van die onbezonnen daad nog steeds zwaar doorwegen. Je blijkt een verstokte roker te zijn geworden, met alle gevolgen van dien. Stoppen lijkt een logische keuze, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

 

Hoe we het ook draaien of keren, roken is een verslaving. Een roker is verslaafd aan tabak en dan meer bepaald aan de stof nicotine die hem of haar een gevoel van genot bezorgt. Over dat rookgenot zijn boeken vol geschreven, maar het wordt waarschijnlijk het best samengevat in de volgende uitspraak van de filosoof Michael Klein: “Het moment van inhaleren en dat van uitblazen is vrij van angst.”

 

Ook over de gevaren van roken zijn boeken vol geschreven, met als meest afschrikwekkende beelden hart- en vaatziekten en longkanker. Roken kan echter nog tot een hele rits andere kwalen aanleiding geven. Genoeg redenen dus om te stoppen met roken.  

 

 

Voor niet-rokers is het probleem heel eenvoudig: stop met roken en klaar is kees. Dat is echter het simplifiëren van een op zich zeer complex probleem. Een roker is nu eenmaal verslaafd aan tabak en/of nicotine.

 

Stoppen met roken op karakter is dan ook dooddoener die alleen wordt gebruikt door buitenstaanders die niets van het probleem begrepen hebben. Op die manier stoppen kan alleen voor licht verslaafde rokers of aan keikoppen die inderdaad voor het oog van de buitenwereld niet willen afgaan. Zij zullen koppig als ze zijn het hoofd bieden aan de afkickverschijnselen die stoppen met roken met zich meebrengt.

 

 

Stoppen met roken brengt inderdaad afkickverschijnselen van aard. Deze kunnen variëren van persoon tot persoon. Het meest voor de hand liggend zijn de slapeloze nachten, dromend van nog een (laatste) sigaretje.  

 

Daarnaast zijn ook de aanvallen van vraatzucht een bekend verschijnsel. De ex-roker zoekt subsitutie voor zijn weggevallen genot en belandt zo in de koelkast of in de snoepgoedkast. Het gevolg is dat de kilo’s lekker aantikken.

 

Overigens kunnen ex-rokers ook aandikken zonder extra eten. Stoppen met roken ligt aan de basis van een verandering in het metabolisme, waardoor de kilo’s vanzelf kunnen aantikken. Menig ex-roker is inderdaad een obesitas-lijder.

 

Verstokte rokers gaan er niet in slagen om van de ene dag op de andere te stoppen met roken. Laat u niet ontmoedigen wanneer een eerste poging mislukt, er komt wel een tweede, derde, vierde… keer.

 

Ga in ieder geval steeds volgens een weloverwogen plan te werk. We wezen al op het gevaar van extra kilo’s, zodat het opdrijven van de sportieve inspanningen geen overbodige luxe is. Ze zullen bovendien de kansen op hervallen doen afnemen, wegens het simpele feit dat u geen tijd meer zult hebben om te roken.  

 

Daarnaast zijn er een paar simpele truucjes die kunnen helpen. Verander van sigarettenmerk en stap liefst over naar een merk dat u minder op prijs stelt. Ook overschakeling op roltabak of sigaren/sigaartjes kunnen deel uitmaken van een plan om stapsgewijs van het roken af te raken. Voor zware rokers zullen deze maatregelen echter nog steeds onvoldoende zijn.

 

 

Stoppen met roken komt overeen met het omdraaien van een knop in de hersenen. U bent gewend om op bepaalde ogenblikken uw sigaret in de hand te voelen. Die geeft u een veilig gevoel, want u bent verzekerd dat uw genot altijd binnen handbereik is.

 

Stoppen met roken is zodoende niet alleen een fysiek maar ook een psychologisch proces. Het is uiteraard makkelijker gezegd dan gedaan dat u een knop in uw hoofd moet omdraaien. De wil kan sterk zijn, maar het vlees wil vaak mee. Bovendien bieden zich vaak omstandigheden aan wanneer een sigaret extra goed smaakt. Bij het genot van bier, wijn of gedistilleerd bijvoorbeeld.

 

 

Is het noodzakelijk om het alcoholgebruik af te bouwen om echt te kunnen stoppen met roken. Sommige verstopte kroegtuigers horen we klagen dat hun biertje of borreltje niet meer smaakt zonder het bijbehorend genot van sigaret of sigaar. Klopt dit of klopt dit niet?

 

Het is een onmiskenbaar feit dat alcohol en tabak een goede fix vormen, beide genotsmiddelen worden onlosmakelijk gekoppeld aan levensgenot en ontspanning. Een deel van die definitie is echter louter psychologisch. Toch lijkt het verstandig om in de eerste fase dat u gestopt bent met roken ook te minderen met drinken.

 

Meestal is het zo dat alcoholgebruik het relativeringsvermogen versterkt. Na enkele glazen zal u zichzelf een idioot vinden vanwege het feit dat u bent gestopt met roken. De achterliggende filosofie kan ongeveer als volgt klinken: “ach, we leven toch maar één keer, geef hier die sigaret”. We willen u echter geruststellen: het drinken van alcohol zonder een rokertje is perfect mogelijk, we hebben het zelf proefondervindelijk vastgesteld.

 

 

Wie toch alcohol wil blijven gebruiken in zijn ontwenningsfase, kan zijn toevlucht nemen tot substituten voor nicotine. Die zijn in de vorm van kauwgum, pleisters enzovoort op de markt ruimschoots verkrijgbaar. Krijgt u na een paar biertjes zin in een rokertje, dan kan u bijvoorbeeld een nicotine bevattende kauwgum in de mond steken. Hierbij dient opgemerkt dat u dan beter even uw biertje of borrel laat staan. De combinatie van een nicotine-kauwgum met alcohol is niet zo geslaagd.

 

Wees er ook op voorbereid dat een nicotine-kauwgum bij een eerste gebruik een vreemd effect kan geven. Het is met andere woorden even wennen. Pleisters die nicotine bevatten, hebben dit nadeel niet. De ene zal echter beter af zijn met kauwgum, terwijl de voorkeur van iemand anders uitgaat naar kauwgum.

 

Zeker in het geval van zware rokers kan stoppen zonder substituten een hopeloze zaak zijn. De abstinentieverschijnselen kunnen zo sterk zijn, dat er noodgedwongen opnieuw naar een sigaret wordt gegrepen. De hard-core verslaafden kunnen zelfs beter beroep doen op medische hulp of zich tot een zelfhulpgroep wenden.

 

 

Het catalogiseren van een zware roker is niet zo moeilijk, u bent zelf perfect in staat om gebruik van sigaretten, tabak en/of sigaren te registreren. Toch speelt ook hier de afhankelijkheid van persoon tot persoon.

 

De verslaafde roker krijgt onvermijdelijk waarschuwingssignalen die er op wijzen dat hij of zij zijn of haar nicotinegebruik moet terugschroeven. Typische verschijnselen zijn bijvoorbeeld roken in bed (met andere woorden: niet kunnen wachten tot na het ontbijt), voortdurend op zoek zijn naar kanse om te kunnen roken op plaatsen waar een rookverbod geldt (bijvoorbeeld regelmatig naar buiten moetengaan bij vergaderingen enzovoort. Er kunnen ook ademhalingsproblemen opduiken, waardoor u bijvoorbeeld niet meer in staat bent om een trap te doen of om met de fiets een helling te beklimmen.

 

 

De positieve boodschap is dat zelfs verstokte rokers kunnen stoppen met roken, maar zij zullen wel een extra inspanning moeten doen. Het hele proces kan bijvoorbeeld gebeuren via een schema dat het gebruik van sigaretten/tabak/sigaren afwisselt met substituten.

 

Gedurende een overgangsfase gebruikt u op de rustige momenten van de dag nicotine-bevattende pleisters of kauwgum. Gaat het er wat spannender aan toe, dan kan u teruggrijpen naar uw geliefkoosde sigaret. Hetzelfde geldt wanneer u op café geniet van een paar glazen bier of wijn. Geleidelijk aan bouwt u het gebruik van de subsitituten op en dat van tabak af. Op een bepaald moment zal u merken dat u perfect zonder sigaretten/tabak/sigaren komt.

 

Uiteraard komt het er op aan om niet verslaafd te raken aan de substituten in plaats van aan tabaksproducten. Daarom is het verstandig om het gebruik van substituten gespreid in de tijd af te bouwen. Was u een verstokte roker, dan mag daar gerust wat tijd over gaan. We spreken dan zelfs over een periode van enkele maanden of zelfs jaren. Kauwgumgebruikers kunnen na verloop van tijd overgaan van het gebruik van nicotine-bevattende kauwgum naar gewone kauwgum. De klus is geklaard: u bent eindelijk roker af!