Gezondheidsweb

Kinderen met Asperger functioneren meestal beter dan autistische kinderen

Verschillen en gelijkenissen tussen Asperger en autisme

Het syndroom van Asperger wordt door sommigen wel en door anderen niet tot het autistisch spectrum gerekend. Recent wetenschappelijk onderzoek lijkt geneigd om Asperger toch maar tot bij autistische storingen onder te brengen. Toch is het debat hieromtrent nog niet afgelopen. Het ziet er overigens niet naar uit dat er snel overeenstemming zal worden bereikt, want beide strekkingen blijven dicht in de buurt van hun oorspronkelijk uitgangspunt.

In wetenschappelijke termen is iedereen het er over eens dat Asperger thuishoort in de categorie van pervasive development disorders (PDD). PDD's zijn een groep van stoornissen die onder andere een vertraging in de ontwikkeling van veel basisvaardigheden met zich meebrengt. Daarmee wordt onder andere bedoeld dat de omgang en communicatie met de buitenwereld wordt bemoeilijkt. Wie lijdt aan het syndroom van Asperger zal bovendien moeite hebben om zijn verbeelding te gebruiken.

Er zijn zowel verschillen als gelijkenissen tussen het syndroom van Asperger en autisme. Die verschillen kunnen vrij groot zijn. Kinderen met Asperger functioneren meestal beter dan autistische kinderen, hoewel dit punt van onderscheid niet alleen doorslaggevend mag worden genoemd. Meestal gaat het syndroom van Asperger gepaard met een normaal intelligentieniveau en met een normaal spraakgebruik. Waar duiken dan de problemen op? Dat is meestal het geval in een latere fase van de jeugd, wanneer de communicatie vaak een probleem wordt.

Het moeilijk onderscheid maken tussen het syndroom van Asperger en autisme dateert eigenlijk al van de beschrijving van de syptomen van eerstgenoemde aandoening door Hans Asperger in 1944. Het bleef toen bij een beschrijving, zonder dat de aandoening toen als uniek werd erkend. Dat gebeurde pas veel later, maar zonder eensgezindheid. Tot op de dag van vandaag vindt de discussie over wat het syndroom van Asperger is en wat autisme is nog steeds plaats.

Een definitieve oplossing voor het probleem wordt bemoeilijkt door het feit dat er veel raakvlakken zijn tussen beide aandoeningen. Bovendien zijn zowel bij het syndroom van Asperger als bij autisme de grenzen onvoldoende afgebakend, in die zin dat er heel wat mensen zijn die kenmerken van een stoornis vertonen zonder echter als dusdanig gediagnosticeerd te zijn. Iedereen zal rondom zich wel enkele mensen herkennen die eventueel als Asperger en/of autistisch in aanmerking komen. Zeker in geval van het syndroom van Asperger hoeven die kenmerken een min of meer normaal functioneren niet in de weg staan.