Gezondheidsweb

 

 

Het Asperger Syndroom is één van die aandoeningen waarover nog relatief weing is geweten. Meestal wordt Asperger ondergebracht binnen het autististisch spectrum, maar sommige wetenschappers zijn het daar helemaal niet mee eens. Er zijn inderdaad opvallende gelijkenissen, maar ook verschilpunten. Bovendien verschilt geval van geval, zoals dat ook bij heel wat andere ziektebeelden het geval is.

 

Logischerwijs bestaan er rond het Asperger Syndroom heel wat misverstanden. Ouders maken zichzelf vaak verwijten wanneer bij hun kinderen deze aandoening wordt vastgesteld. Er is echter geen enkel oorzakelijk verband vast te stellen tussen opvoeding en het Asperger Syndroom. Een opvallende vaststelling: het betreft in dit geval een aandoening die vooral mannen treft.

 

Het betreft bovendien  een aandoening die van relatief jonge datum dateert, tenminste wanneer we het over haar (h)erkenning hebben. De opname in het toonaangevende Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) dateert van de eerste helft van de jaren 90. Er zijn echter nog steeds wetenschappers die het Asperger Syndroom catalogiseren onder ‘autisme’ en die het syndroom dus niet als een onafhankelijke aandoening (vaak wordt het woord ‘ontwikkelingsstoornis’ gebruikt).

 

 

Een wijdverbreid misverstand is dat het Asperger Syndroom wordt gekenmerkt door het ontbreken van gevoelens. Dat lijkt misschien zo, maar in de praktijk hebben mensen die de aandoening hebben natuurlijk wel gevoelens. Die worden echter ‘anders’ ervaren.

 

Bovendien wordt op impulsen en gevoelens ‘anders’ gereageerd, waardoor de buitenwereld vaak de indruk krijgt dat er ‘vreemde’ reacties opduiken. Het is echter niet altijd even makkelijk om de diagnose Asperger Syndroom te maken. Er bestaan gespecialiseerde testen, die met een vrij grote mate van zekerheid in de richting van de aandoening wijzen.

 

Andere mogelijke kenmerken van ‘Asperger’ zijn een op zichzelf betrokken zijn, het moeilijk aanknopen van sociale (vriendschaps)banden, weinig interesses of het zich focussen op ‘afwijkende’ interesses enzovoort. Het aantal symptomen kan enorm uitgebreid zijn. Sommige symptomen – onder andere enkele lichaamsverbindingen - vertonen opvallende gelijkenis met het Gilles de la Tourette syndroom.

 

 

Feit is dat het Asperger Syndroom vaak gepaard gaat met een gebrek aan empathie. Wie ‘Asperger is’, zal vaak moeite hebben om zich in te leven in de gevoelens van anderen. Spijtig, maar het is nu eenmaal niet anders.

 

Buitenstaanders – zelfs familie, vrienden of echtgenote – zullen daarom moeite hebben om zich in te leven in de belevingswereld van een ‘Asperger’. Wie de persoon in kwestie goed leert kennen, zal echter wel inzicht verwerven in de belevingswereld van de ‘Asperger’. Ouders van kinderen waarbij ‘Asperger’ wordt vermoed, kunnen (mits enige inspanning) zeker inzicht verwerven in het doen en denken van hun kinderen. Dit zal de relatie zeker ten goede komen.

 

 

Het Asperger Syndroom houdt vaak het ontbreken van intuïtief aanvoelen in. Dat gebrek kan worden opgevangen door ervaringen. Het dagdagelijks leven vormt uiteraard een belangrijke leerschool. Zo leert de ‘Asperger’ hoe hij moet omgaan met andere mensen. Ook andere belangrijke dingen kunnen in sommige gevallen uit ervaring worden geleerd.

 

We zeggen ‘in sommige gevallen’, omdat veel afhangt van de intelligentie van de betrokken(e). Het Asperger Syndroom kan iemand bijvoorbeeld beletten inzicht te hebben in ons systeem van relaties. Hij (de meeste patiënten zijn mannen) zal bijvoorbeeld een relatie willen aangaan met een meisje omdat hij die mooi vindt. Ervaring zal hem moeten leren dat je niet elk mooi meisje kan trouwen.

 

Af en toe kan het bouwen op zijn ervaring een ‘Asperger’ ook parten spelen. Hij zal bijvoorbeeld proberen ‘op zijn Hollands’ te spreken omdat hij in zijn vakantieoord in een groep Nederlanders aan tafel zit. Mits in acht nemen van de nodige uitzonderingen geldt echter: “Woorden wekken, voorbeelden strekken” bij het Asperger Syndroom.

 

 

Het lijden aan het Asperger Syndroom hoeft een succesvolle carrière niet noodzakelijk in de weg te staan. Iemand die voldoende snel is in het opsteken van ervaringen, kan perfect in een organisatie functioneren.

 

Sommige jobs zijn echter minder geschikt voor ‘Aspergers’. Een baan als Human Resources Manager is bijvoorbeeld minder geschikt, al was het maar om de simpele reden dat mensenkennis (meestal, we mogen eens te meer niet veralgemenen) niet de sterkste zijde van de ‘Asperger’ is.

 

 

Geduld en begrip. Het kan geen kwaad om de beschikbare informatie over het Asperger Syndroom grondig door te nemen, het zal je in ieder geval een aardig eind op weg helpen om geduld en begrip op te brengen. Hierboven haalden we al aan dat het raadplegen van de literatuur een stap in de goede richting kan zijn.

 

Uiteraard kan ook een support groep een belangrijke ruggensteuntje betekenen. Praten met andere ervaringsbelevers kan zeer verrijkend zijn. Een relatie met iemand die lijdt aan het Asperger Syndroom kan zelfs perfect verlopen, mits er met een en ander rekening wordt gehouden. Uiteraard zijn er grote onderlinge verschillen tussen de beleving van het Asperger Syndroom.