Gezondheidsweb

Syndroom van Asperger is niet te genezen

Verschillende vormen van therapiek kunnen symptomen van Asperger helpen verlichten

Het leven van partners en familieleden van iemand wie aan het syndroom van Asperger lijdt, is niet altijd even makkelijk. Het vergt een zekere vorm van aanpassing om te leven met iemand die aan deze vorm van autisme lijden. Bovendien is een samenwerking met alle ‘stakeholders’ (alle betrokken partijen zoals familie, hulpverleners, school, vrienden, eventuele partner enzovoort) absoluut noodzakelijk.

Deze ‘stakeholders’ zullen zich zich gezamenlijk moeten beraden over hoe de situatie moet aangepakt worden. Het belangrijkste is het geven van voorlichting, zodat iedereen die regelmatig op welke manier ook contact heeft met de Asperger-patiënt zoveel mogelijk over de aandoening weet.

Zeker voor kinderen van Asperger-ouders is opvang belangrijk. Zij worden met een aandoening geconfronteerd waar ze de volle draagwijdte niet van beseffen. Op die manier ontstaan er misverstanden, waar uiteindelijk de kinderen het slachtoffer van worden. Belangrijk om te weten is dat je kan leren omgaan met Asperger-kinderen, op voorwaarde dat er voldoende inzicht en begrip kan worden opgebracht. Voldoende begrip is alleen mogelijk wanneer er eerst inzicht is. Mits wat zoekwerk vind u wel een dokter die voldoende vertrouwd is met het fenomeen van Asperger om voor een passende begeleiding te zorgen.

Ook op school is het belangrijk dat leraars en (indien mogelijk) medestudenten weten wat Asperger inhoudt en hoe er mee moet omgegaan worden. Veel kinderen met Asperger zijn helemaal niet dom, integendeel zelfs. Mits ze met voldoende begrip worden omringd moeten ze perfect in staat worden geacht om zowel de humaniora als hoger onderwijs met succes te doorlopen.

Belangrijk kan het lidmaatschap van een zelfhulpgroep worden. Daar leren de ouders van Asperger-kinderen mensen kennen die met dezelfde problemen als zijzelf geconfronteerd worden.

Anderzijds hoeven we ons geen illusies te maken: Asperger is niet te genezen, hooguit kunnen een aantal neveneffecten van de aandoening worden aangepakt. Die kunnen het leven zowel de Asperger-patiënt zelf als van zijn omgeving veraangenamen.

Specifieke medicatie voor mensen die leiden aan het syndroom van Asperger is een individuele zaak, elk geval moet apart worden bekeken. Het voorschrijven van de medicatie wordt het best overgelaten aan de dokter die de Asperger-patiënt het best kent.

Daarnaast zijn er aantal vormen van therapie die regelmatig worden voorgeschreven aan wie aan het Asperger-syndroom leidt. Het zijn geen therapieën die specifiek voor Asperger zijn ontwikkeld, maar die ook in het geval van andere aandoeningen worden voorgeschreven.

Vaak worden de volgende therapieën toegepast:
- gedragstherapie: via gedragstherapie leert de Asperger-patiënt het omgaan met emoties bij andere mensen. Het is precies een gebrek aan empathie dat heel wat Asperger-patiënten kenmerkt. Deze therapie is zonder succes, want de praktijk leert dat gericht aanleren mensen met Asperger op een makkelijkere manier door leven helpt gaan.
- bezigheidstherapie: is misschien minder geschikt voor Asperger-patiënten, maar kan toch vruchten afwerpen
- psychotherapie: een algemene vorm van therapie die de Asperger-patiënt een beter inzicht in zijn eigen aandoening geeft.