Slaap kan symptomen verbonden aan ziekte van Menière helpen verdwijnen
Slaap kan symptomen verbonden aan ziekte van Menière helpen verdwijnen
Niet alle aanvallen bij ziekte van Menière duren even lang
Wie ervaring heeft met de ziekte van Menière zal weten dat de aanvallen verbonden aan deze aandoening ongemeen krachtig kunnen zijn. Ze komen plots opzetten en verdwijnen uiteindelijk geleidelijk. Maar in die tussenperiode kan de patiënt water en bloed zweten, want de aanvallen kunnen een slopend effect hebben.
In sommige gevallen krijgt men voorafgaand aan de aanvallen een waarschuwingssignaal, meestal in de vorm van een of ander onbestemd gevoel in de oren. In sommige gevallen kan dat tinnitus zijn, in andere gevallen een verandering in de geluidssterkte die wordt ervaren en in nog andere gevallen een soort dof geruis in de oren. Sommige aanvallen worden echter door geen enkel signaal voorafgegaan.
Vervolgens kan het allemaal snel gaan. Een aanval van de ziekte van Menière begint meestal met zwijmelen. De patiënt voelt zich duizelachtig, begint te draaien en moet snel gaan liggen. De duizeligheid kan zo erg zijn dat het quasi onmogelijk wordt om nog op de benen te staan. Enige tijd later kan het gezicht van wie aan de aandoening lijkt lijkbleek worden, waarna het braken na een tijdje begint. Ook afwisselden aanvallen van warmte en koude horen er bij.
Het goede nieuws is dat de aanvallen na verloop van tijd weer overgaan. Slaap kan de symptomen verbonden aan ziekte van Menière helpen verdwijnen. Als gevolg van de aanval is de patiënt na verloop van tijd doodmoe en zal hij of zij bijna vanzelf in slaap sukkelen.
Een tijdspanne hiervoor valt moeilijk te geven. Niet alle aanvallen bij ziekte van Menière duren even lang. In geval van zware aanvallen is er sprake van enkele uren, maar zolang hoeft het niet altijd te duren. Sommige aanvallen starten vrij hevig, maar zwakken al even snel weer af. In dat geval mag de patiënt al snel weer opgelucht ademhalen.