Hoe weet ik dat aan hooikoorts lijd?
Hoe weet ik dat aan hooikoorts lijd?
Diagnose en behandeling van hooikoorts
Heel wat mensen lijden aan hooikoorts, maar de uiteindelijke diagnose van deze vorm van allergie is niet zo heel makkelijk te maken. Wie lijdt aan hooikoorts, ontwikkelt een allergie voor pollen (stuifmeel) van grassen, planten en bomen. Hoe weet ik dat aan hooikoorts lijd? De uiteindelijke diagnose van hooikoorts wordt door uw dokter gemaakt op basis van fysieke testen en van een observatie van de zichtbare symptomen.
Een huidtest kan uitwijzen voor welke vorm van pollen iemand het meest gevoelig is. De dokter zal druppels die kleine hoeveelheden van een allergie veroorzakende substantie bevatten op de arm laten vallen. De procedure is pijnloos en er komt geen bloed aan te pas. Wanneer de huid rood, geïrriteerd raakt en begint te jeuken, is de oorzaak van de allergie bekend. Na 20 minuten zijn de allergenen bekend die de
hooikoorts veroorzaken.
Via een radioallergosorbent test, afgekort RAST, kan gebruikt worden om het bloed te testen op een eventuele aanwezigheid van verhoogde niveaus van IgE antibodies. Deze antilichamen worden door het lichaam geproduceerd als bewaking tegen bedreigende allergenen.
De beste manier om hooikoorts te vermijden is, het vermijden van deze allergenen. Ook andere schadelijke katalysatoren zoals rook en stof worden beter vermeden. Milde gevallen van hooikoorts kunnen worden bestreden met over-the-counter (OTC) geneesmiddelen, medicijnen die zonder voorschrift verkrijgbaar zijn. Het aanbod van deze geneesmiddelen is zeer breed, ze worden uiteraard tijdens het pollenseizoen genomen. Vraag aan de apotheker dat hij OTC-medicijnen van de tweede generatie (loratadine bijvoorbeeld) geeft in plaats van medicijnen van de eerste generatie (zoals chlorpheniramine en diphenhydramine). Deze medicijnen zijn in de vorm van heel wat merknamen verkrijgbaar.
Het nadeel van de eerste generatie is dat deze medicijnen de ogen waterachtig maken, waardoor de risico’s op ongevallen toenemen wanneer voertuigen moeten bestuurd worden. Tranerigheid dwingt namelijk tot het regelmatig vegen van de ogen, met alle gevolgen van dien.
Wie hartproblemen heeft, moet opletten met het gebruik van geneesmiddelen voor de bestrijding van hooikoorts, er kan interactie optreden tussen deze medicijnen en de geneesmiddelen die voor het hart worden genomen. Raadpleeg daarom steeds een dokter alvorens medicatie tegen hooikoorts te nemen, ook al is deze zonder voorschrift verkrijgbaar.
Voor zware gevallen van hooikoorts zijn er andere geneesmiddelen op de markt. Hier geldt des te meer dat overleg met de dokter noodzakelijk is. Deze zal ‘zwaardere’ medicatie dan loratadine voorschrijven, medicatie die meer efficiënt is voor de bestrijding van allergische rhinitis.
Een andere manier van bestrijding van hooikoorts is immunotherapie, waarbij allergie-injecties gegeven worden. Er worden grote dosissen allergenen toegediend totdat de het lichaam niet langer overreageert. Immunotherapie is in 75% van de ernstige gevallen van hooikoorts efficiënt, een standaardbehandeling kan een tot drie jaar duren.