Niet iedereen is even enthousiast over marihuana als geneesmiddel

Niet iedereen is even enthousiast over marihuana als geneesmiddel

Gezondheidseffecten kunnen voordelen medisch gebruik marihuana teniet doen

Niet iedereen is even enthousiast over het medisch gebruik van marihuana. Joel Hay, professor farmaceutische economie en politiek aan de University of Southern California, is er van overtuigd dat marihuana geen medicijn is en dat ook nooit zal worden. Hay gelooft dat de Amerikaanse Food and Drug Administration, die de goedkeuring moet geven voor de commercialisering van medicijnen, nooit toestemming gaat geven voor de goedkeuring van marihuana als medicijn.

Hay is zeer categoriek in zijn afwijzing, maar stelt dat een aantal ingrediënten van de cannabis-plant wel degelijk over medische eigenschappen kunnen beschikken. Daar staat echter tegenover dat marihuana momenteel praktisch altijd wordt gerookt. Het schoentje wringt precies bij dit roken: roken is hoe dan ook schadelijk en kan de medische voordelen van marihuana volledig teniet doen. Hay is daarom voorstander van meer onderzoek alvorens marihuana wordt goedgekeurd voor medische doeleinden.

Het komt er meer bepaald op neer om het werkzame bestanddeel uit marihuana te isoleren en dat in afzonderlijke vorm toe te dienen. Hay verwijst in dat verband naar Marinol, een geneesmiddel dat al door de FDA is goedgekeurd. Het werkzame gedeelte van Marinol is THC of tetrahydrocannabinol, dezelfde stof die ook in marihuana wordt aangetroffen.

Hay merkt op dat marihuana heel wat stoffen bevat, waarvan THC er maar eentje is. De gebruiker krijgt ook al die andere ongewensten stoffen naarbinnen en dat kan zeker de bedoeling niet zijn. Een aantal van die stoffen zouden zelfs nog niet geïndentificeerd zijn. Hij pleit dan ook voor een ‘gezuiverd' gebruik van marihuana. Dat betekent dat de patiënt de THC in een zo zuiver mogelijke vorm toegediend krijgt, zonder al de schadelijke neveneffecten er van.

Hay twijfelt ook aan het nut van de onderzoeken die rond marihuana uitgevoerd werden. Deze studies werden steeds uitgevoerd bij zeer beperkte groepen op een relatief korte termijn, zodat er vraagtekens kunnen worden gesteld bij de resultaten er van. Bovendien is het ook steeds moeilijk om een placebo te vinden wanneer er een onderzoek wordt uitgevoerd waar marihuana bij betrokken is. De werking van dat placebo zal sterk afwijken van dat van de marihuana-sigaret. De proefpersonen gaan meteen beseffen dat ze het niet ware spul te pakken hebben.

Tenslotte heeft Hay nog als opmerking dat de deelnemers aan het onderzoek hun pijnstiller verder mochten gebruiken, waardoor de resultaten van het onderzoek nogmaals vertekend werden. Diegene die het onderzoek uitvoerden, repliceerden hierop door te stellen dat het niet menselijk zou zijn om mensen van hun pijnstiller te beroven tijdens de proeven met marihuana. Hay is echter van mening dat er beter eerst naar een andere manier moet worden gezocht om THC toe te dienen in plaats van het via marihuana aan de patiënten toe te dienen.

Syndicatie