Gezondheidsweb

Hoe weet ik dat ik verslaafd ben aan heroïne, pijnstillers of andere opiaten?

De meeste verslavingen gebeuren onverwacht, plots merkt de gebruiker dat hij verslaafd is

De opkomst van de opiaten kan niet worden losgezien met de opkomst van de drugs in de tolerante jaren 80. Het heeft een tijdje geduurd alvorens heroïne ook hier bekendraakte, maar inmiddels heeft elke gemeente of stad zijn junkies. De vraag is hoe iemand verslaafd raakt aan bijvoorbeeld heroïne. Meestal gebeurt de eerste kennismaking in de vorm van gecontroleerd gebruik. Het heroïnegebruik blijkt niet echt probleem op te leveren, alleszins toch niet in een eerste fase.

In de medische wereld spreekt men dan van gecontroleerd gebruik van heroïne of andere opiaten. De gebruiker denkt dat hij alles onder controle heeft en ziet geen enkel gevaar opduiken. Hij wordt zo een junkie zonder zelf te beseffen wat er met hem gebeurt. Wat geldt voor heroïne, geldt ook voor pijnstillers. Die worden genomen om de pijn te stillen, aan verslaving zal de doorsnee gebruiker niet snel denken. Toch werken alle opiaten zonder enige uitzondering verslavend.

Hoe weet ik dan dat ik verslaafd ben aan heroïne, pijnstillers of andere opiaten? De meeste verslavingen gebeuren zoals we zeiden onverwacht, plots merkt de gebruiker dat hij verslaafd is. Er zijn echter een aantal symptomen die in de richting van een verslaving kunnen wijzen. Algemeen wordt aangenomen dat iemand verslaafd is die over een periode van 12 maanden 3 of meer van deze symptomen heeft meegemaakt:

Een grotere dosis van hetzelde geneesmiddel of hetzelfde medicijn nodig hebben om eenzelfde effect te bereiken (dezelfde hoeveelheid zal een kleiner effect sorteren)

Het opduiken van afkickverschijnselen wanneer wordt gestopt met het innemen van drugs of pijnstillers of het innemen van andere drugs om de neveneffecten van de eerste drugs te neutraliseren.

Het innemen van grotere hoeveelheden van opiaten dan eerst was gepland en dat voor een langere periode.

Veel tijd besteden aan het vinden en gebruiken van drugs, terwijl anderzijds ook het afkicken van drugs heel wat tijd vergt.

Voortdurend proberen te stoppen met drugs, meestal zonder succes.

Het verwaarlozen van een baan, of - in geval van werkloosheid - zonder enige vorm van overtuiging zoeken naar een baan.

Minder tijd besteden aan sociale contacten omdat de zoektocht naar drugs alle tijd in beslag neemt. Vrienden die geen druggebruikers zijn, zullen gemeden worden, voor ontspannende activiteiten zal er weinig of geen tijd meer zijn.

Het blijven gebruiken van opiaten ondanks het opduiken van nevenverschijnselen.