Hoe kan iemand met ziekte van Alzheimer zijn dag organiseren?

Hoe kan iemand met ziekte van Alzheimer zijn dag organiseren?

Zachtjesaan, dan breekt het lijntje niet

Lijden aan de ziekte van Alzheimer is geen pretje, dat weet iedereen die een Alzheimer-patiënt in zijn directe omgeving heeft. Toch kunnen er een aantal dingen worden gedaan om het leven van iemand met de ziekte van Alzheimer te vergemakkelijken. De man of vrouw in kwestie kan daar bovendien zelf een belangrijke rol bij spelen.

Zo is het belangrijk dat iemand die lijdt aan de ziekte van Alzheimer zijn dagindeling zorgvuldig plant, kwestie van niet nog meer in de war te raken. Bij die planning moet bijvoorbeeld zorgvuldig rekening worden gehouden met de dingen die iemand die lijdt aan de ziekte van Alzheimer graag doet en die bovendien veilig zijn om op zijn eentje te doen. Vermijd dingen die gevaarlijk kunnen worden of die voor extra verwardheid kunnen zorgen.

Bovendien is het belangrijk om bepaalde taken te vervullen op die momenten van de dag dat de Alzheimer-patiënt zich op zijn best voelt. We stellen bij Alzheimer-patiënten namelijk vast dat goede en minder goede momenten zich afwisselingen. Periodes van grotere luciditeit zullen worden afgewisseld met periodes van mindere luciditeit, zonder dat voor deze verschillen een pasklare verklaring beschikbaar is.

Belangrijk is ook dat de Alzheimer-patiënt de keuze krijgt om de dingen te doen die hij of zij zelf wil doen. Het heeft namelijk geen enkele zin om een Alzheimer-patiënt te pushen om taken te verrichten waar hij of zij geen zin heeft. Een Alzheimer-patiënt mag zich met andere woorden niet laten opjutten door de buitenwereld en hij moet doen wat hij zelf wil doen kan doen en dat aan zijn eigen tempo. Dingen die onder dwang moeten gebeuren zullen de Alzheimer-patiënt alleen opnieuw in verwarring brengen. Hij of zij mag ook niet vergeten om tijdig te rusten wanneer zulks nodig is.

Daarnaast is het belangrijk om een Alzheimer-patiënt de nodige hulp te geven wanneer zulks nodig is. Uiteraard mag de Alzheimer-patiënt niet de indruk krijgen dat hij als infantiel wordt beschouwd. De aangeboden hulp moet welgemeend en praktisch zijn, met de bedoeling om een bepaalde taak tot een goed einde te brengen. Vergeet echter nooit dat een belerende houding de verkeerde aanpak, de Alzheimer-patiënt wil nog steeds steeds au serieux worden genomen ook al zijn er bepaalde lekken in zijn of haar geheugen.

Syndicatie