Afwachten in geval van prostaatkanker kan bij oudere mannen aangewezen zijn

Afwachten in geval van prostaatkanker kan bij oudere mannen aangewezen zijn

Ook in geval van andere aandoeningen kan afwachten een alternatief vormen

Bij prostaatkanker zijn verschillende behandelingen mogelijk. Naargelang de omstandigheden zal de voorkeur worden gegeven aan bestraling (extern of via brachtytherapie), opereren of gewoon afwachten en voorlopig niets doen. Deze laatste manier van behandeling zal sommigen verbazen. Uiteindelijk gaat het toch om prostaatkanker, wat een belangrijkste doodsoorzaak bij mannen blijft.

Voor die afwachtende houding is niettemin een duidelijke reden voorhanden. In geval van prostaatkanker in een vroeg stadium bij mannen kan het namelijk aangewezen zijn om even de kat uit de boom te kijken, tenminste wanneer het gaat om prostaatkanker van een minder agressief type. Bijkomende voorwaarde is dat aan de prostaatkanker geen vervelende nevensymptomen verbonden zijn.

Actief opvolgen van de aandoening en voorlopig niets doen kan ook een optie zijn in geval van prostaatkanker bij mannen die leiden aan andere serieuze aandoeningen. In dat geval kan die andere aandoening namelijk een rem vormen voor de behandeling van prostaatkanker via opereren of bestraling. De dokter zal in dat geval opteren om even de kat uit de boom te kijken, in afwachting van hoe de prostaatkanker gaat evolueren.

Hoe verloopt de opvolging van prostaatkanker in de praktijk? In principe zal er om de zes maanden een roundup worden gedaan, inclusief een digitaal rectaal onderzoek van de prostaat en bloedtesten. Bovendien zal jaarlijks een biopsie van de prostaat gebeuren. Het alternatief voor deze behandeling van prostaatkanker is veel ingrijpender, namelijk een radicale prostatectomie.

H. Ballentine Carter, professor urologie aan de Johns Hopkins Medical School in Baltimore, geeft de voorkeur aan een afwachtende houding in milde gevallen van prostaatkanker. Dat wil dus zeggen dat de risico's bij deze vorm van prostaatkanker relatief gering zijn. Bij ongeveer de helft van de mannen waarbij prostaatkanker wordt vastgesteld, luidt de diagnose dat het een vorm van de aandoening met een relatief laag risicogehalte is.

Het risicogehalte wordt vastgesteld op basis van een aantal factoren waaronder:


Een prostate-specific antigen (PSA) niveau van minder dan 10

Een Gleason (tumor aggressiveness scale, of de schaal waarmee de agressiviteit van de tumor wordt vastgelegd) score van 6 of minder op een schaal van 2 tot 10.

Stage T1c disease, wat betekent dat de tumor niet kan gevoeld worden bij een digitaal rectaal examen maar alleen door een biopsie.

Stage T2a disease, of een moeilijke ontdekbaarheid van de tumor in één van de lobben van de prostaat

Wie tot deze categorieën behoort, komt in aanmerking voor een afwachtende behandeling van zijn prostaatkanker. Hierbij dient wel rekening worden gehouden dat in sommige gevallen de ziekte mogelijk dodelijk kan zijn. Daarom worden de selectiecriteria zeer strikt gehouden.

Syndicatie